ای کاش سال ما با تو تحویل می شد

شعری که باید بعد سال تکمیل می شد

ای کاش سال ما با تو تحویل می شد

آیه های فرجت تنزیل می شد

شعری برای فرجت می خواندم

تا برایم مایه ی تعدیل می شد

حق است نیامدی و سر نمی زنی

تقصیر ما بر عشق ما تحمیل می شد

تبعیدیِ هر ساله یِ هر روزها

کاسه ی صبرت چرا تکمیل می شد

من فدایت یوسف زهرا ببخشا

خندا ات بر گریه ها تبدیل می شد

این اثر های خیالی باز هم

سر به راهِ کوچه یِ تمثیل می شد

شد علائم هایتان تنزیل عشق

عشق های عارفان تأویل می شد

سروده:محسن ابراهیمی پور